Dodano 2022-05-10 ( komentarzy 0)
Raport NIK - Odpady z tworzyw sztucznych w Europie
Wróć do listy artykułów
Prezes Najwyższej Izby Kontroli Marian Banaś podpisał raport na temat gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych w Europie. Dokument jest efektem ponad dwuipółletniej współpracy 12 europejskich Naczelnych Organów Kontroli - Albanii, Bułgarii, Węgier, Malty, Mołdawii, Macedonii Północnej, Polski, Portugalii, Rumunii, Serbii, Słowacji oraz Turcji. Najwyższa Izba Kontroli była pomysłodawcą i koordynatorem projektu.
Najważniejsze ustalenia wspólnego raportu na temat gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych w Europie.
Dynamiczny wzrost produkcji tworzyw sztucznych od lat pięćdziesiątych XX wieku i zwiększenie skali zastosowania wyrobów z nich produkowanych doprowadziły do zwiększenia ilości odpadów tego surowca (zob. Grafika 1). Tym samym wzrasta ryzyko ich niewłaściwego zagospodarowania oraz negatywnego oddziaływania na środowisko – zwłaszcza, że w porównaniu do innych rodzajów odpadów, wskaźniki recyklingu dla odpadów z tworzyw sztucznych pozostają na niskim poziomie. Obecnie w celu recyklingu gromadzi się w UE trochę ponad jedną trzecią takich odpadów, a część tego odsetka jest wysyłana poza granice UE i poddawana dalszej obróbce w państwach trzecich, w których często obowiązują inne normy środowiskowe.
Opis grafiki
Zanieczyszczenie odpadami z tworzyw sztucznych stanowi poważne zagrożenie dla środowiska jako całości. Stwarza problemy zarówno dla dzikiej przyrody, jak i rodzaju ludzkiego. Każdego roku do oceanów trafia od 6 do prawie 15 milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych – taką ilością można załadować ponad 1,8 mln ciężarówek. Równocześnie odkrywane są coraz to nowe źródła przenikania tworzyw sztucznych do środowiska, które mogą stanowić zagrożenie zarówno dla niego samego, jak i zdrowia ludzkiego. Mikrodrobiny plastiku – maleńkie fragmenty plastiku (poniżej 5 mm) gromadzą się w morzach, a ich niewielkie rozmiary sprawiają, że organizmy morskie łatwo je połykają. Najnowsze obserwacje wskazują również na obecność mikroplastiku w otaczającym powietrzu, wodzie deszczowej, wodzie pitnej, niektórych produktach spożywczych, a nawet w ludzkiej krwi. Warto również zauważyć, że odpady z tworzyw sztucznych rozkładają się bardzo powoli – nawet do kilkuset lat jak w przypadku butelek lub kubków plastikowych (zob. Grafika 2), co wraz z upływem czasu zwiększa tylko skalę problemu zanieczyszczenia środowiska takimi odpadami. Zatem część wytworzonych obecnie odpadów z tworzyw sztucznych będzie stanowić poważny problem dla kilku następnych pokoleń.
Opis grafiki
Dla zdiagnozowania problemów dotyczących gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych, a także zachęcenia rządów krajowych do podjęcia działań zapobiegawczych i naprawczych w tym obszarze oraz podniesienia świadomości społecznej, 12 europejskich Naczelnych Organów Kontroli - Albanii, Bułgarii, Węgier, Malty, Mołdawii, Macedonii Północnej, Polski, Portugalii, Rumunii, Serbii, Słowacji oraz Turcji podjęło współpracę kontrolną. Najwyższa Izba Kontroli była pomysłodawcą i koordynatorem projektu. Według wypracowanego wspólnymi siłami planu działania przeprowadzono 12 kontroli krajowych. Uczestnicy projektu to członkowie Grupy Roboczej EUROSAI ds. Kontroli Środowiskowych (WGEA). Udział brali w nim także, jako obserwatorzy, przedstawiciele Europejskiego Trybunału Obrachunkowego.
Po ponad dwuipółletniej współpracy, NIK przygotowała wspólny raport na temat gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych w Europie. Raport zawiera ustalenia w trzech obszarach (1. Ustawodawstwo i rozwiązania organizacyjne w zakresie gospodarki odpadami z tworzyw sztucznych, 2. Przyjęta polityka w celu prawidłowego gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych, 3. Rezultaty działań dotyczących gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych), wspólne konkluzje wynikające z analizowanych zagadnień (21) i wspólne zalecenia (11). Raport bazuje przede wszystkim na podsumowaniach 12 raportów krajowych (zob. Załącznik 7 do raportu), ale do jego przygotowania wykorzystano również wiele innych źródeł zewnętrznych (zob. Załącznik 10) oraz bazy danych o odpadach Eurostatu.
Ustalenia wspólnego raportu pokazują, że gospodarka o obiegu zamkniętym jest na razie bardziej widoczna jako teoretyczny koncept niż praktyczne działania podejmowane w poszczególnych krajach objętych audytem. Oczywiście wśród krajów objętych audytem zauważalny jest różny stopień przygotowania systemowego i stan zaawansowania we wdrażaniu działań związanych z gospodarką odpadami. Część z nich znajduje się na bardzo wczesnym etapie kształtowania systemu zarządzania odpadami, borykając się z takimi problemami jak brak podstawowych dokumentów strategicznych lub nieaktualne plany, brak aktualnych i wiarygodnych danych o stanie gospodarki odpadami, brak selektywnej zbiórki odpadów lub jej bardzo niski stopień. Niezależnie jednak od obecnie osiąganych rezultatów w każdym przypadku do pełnego przejścia na model gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ) wymagana będzie zasadnicza zmiana w systemie gospodarowania odpadami.
